كاردرماني معادل Occupational Therapy درانگليسي و Ergo Therapie در فرانسوي است. سازمان بين المللي و نهاد نظارتي بر كيفيت آموزشي، علمي و باليني آن” فدراسيون جهاني كاردرماني (World Federation of Occupational (WFOT) Therapists)” نام دارد، كه اكثر كشورهاي معتبر داراي اين رشته نظير جمهوري اسلامي ايران عضو اين فدراسيون مي باشند.
مطابق تعريفWFOT ، كاردرماني رشته اي از گروههاي پيرا پزشكي در حيطه ی توانبخشي و سلامت مي باشد. كاردرماني برانجام فعاليت هدفمند تكيه ميكند. عقيده بر آن است كه فعاليت هدفمند در ارتقاء وضعيت سلامتي و كيفيت زندگي فرد و جامعه تاثير بسزايي دارد.
هدف اين نوشتار بررسي ديدگاه كاردرماني، بررسي نحوه شكل گيري كاردرماني در ايران، نحوه شكل گيري و تحول انجمن كاردرماني، بررسي وضعيت موجود، و نهايتاٍ توجه به آينده است.
از ديدگاه كاردرماني، اصل بر توانمندي ها و توانايي هاي موجود فرد و تكيه بر ارزش مداري و ارزش گذاري بر كاركرد هاي عملكردي فرد مي باشد.
دیدگاه اصلی کاردرمانی بر اساس حفظ حرمت انسانی و توجه به توانایی های موجود افراد پس از بروز اختلال و معلولیت می باشد و در این زمینه با استفاده از روشهای نوین روانشناسی نظیر Model of Human Occupation و…. و استفاده از دانش مرتبط با Kinsiology ,Biomechanik, Activity Analysis , Neurology ,…. به ارائه فعالیتهای قابل انجام و همراه با موفقیت و متناسب ولذتبخش به فرد میپردازد تا با ایجاد ارزشمندی و ارزشمداری در شخص و سپس در جامعه بتواند زمینه و بستر یکپارچگی اجتماعی فرد معلول را با جامعه فراهم آورد.
